ارزیابی دلبستگی به مکان: تبیین عوامل و شاخص‌ه

دلبستگی به مکان از مهم‌ترین ابعاد رابطه انسان و مکان است که باید مورد توجه طراحان قرار گیرد. در روند شکل‌گیری دلبستگی به مکان، دو عنصر انسان و مکان از طریق عنصر سوم تعامل انسان و مکان به لحاظ شناختی، عاطفی و عملکردی، وارد یک فرآیند می‌گردند که در این فرآیند زمان به‌عنوان عامل چهارم قابل طرح است. این پژوهش ابتدا به بررسی نظریه‌های موجود در زمینه حس دلبستگی به مکان و چگونگی درک آن توسط مردم پرداخته و عوامل مؤثر بر این حس را بررسی می‌کند و درنهایت مدلی برای نشان دادن چگونگی تأثیرات این عوامل ارائه می‌کند. در این مدل، ارزیابی دلبستگی به مکان شامل دو مرحله ارزیابی عوامل انسانی و مکانی و ارزیابی تعامل انسان- مکان خواهد بود. در مرحله اول سه عامل ویژگی‌های کالبدی، ویژگی‌های فعالیتی و ویژگی‌های فردی، اجتماعی و فرهنگی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مرحله دوم نیز پنج شاخص: هویت مکانی، وابستگی کارکردی به مکان، دلبستگی عاطفی، معنا و پیوند و مشارکت اجتماعی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.